भाेटकाे युद्धमा जितेका हातहतियाहरू २२ नाल जति बन्दुक, खुँडा, तरबारहरु र प्रेम सिंह बस्न्यातकाे
इतिहास खाेज्ने, अनुसन्धान, संकलन गर्ने अभियान अन्तरगत बझाङ्ग जिल्ला र चर्चित बझांगी राजाहरूका बारेमा थुप्रै तथ्य फेला पार्न सकिन्छ ।
यस्तै नेपाल र नेपाली( बझांगी) सेनाकाे इतिहास खाेज, अनुसन्धान गर्ने सिलसिलामा बझाङ्ग जिल्ला पुगेका नेपाली सेनाका सहायक रथी प्रेम सिंह बस्न्यात(जर्नेल, अप्रा)टाेलीले बझाङ्ग जिल्ला र बझांगी राजाहरूकाे इतिहासका बारेमा केही तथ्यहरू फेला पारेर पस्किएका छन् ।
२२ नाल जति बन्दुक, खुँडा, तरबारहरु भएकोमा अहिले केही नाल मात्र बन्दुक तथा धेरै खुडा, ढाल, तरबार आदि रहेकाे पाइयो। अर्थात् बझांगी नेपालीहरूकाे बहादुरीको निसान भेटियो । एकदम गर्व लाग्यो ।
१) वि. सं. १९११ सालको अन्तिम नेपाल-भोट युद्धमा श्री ३ जंग बहादुर राणाले बझांगी राजा भुपेन्द्र बहादुर सिंहलाई ताक्लाकोट हुँदै सो लडाईंमा लड्नको लागि सेना पठाउन आदेश दिए । त्यसपछि बझांगी राजाका "रजवार"हरु मध्ये : बस्तीका रजवार : विचित्र बहादुर सिंह, रनदाका रजवार सेतु सिंह (जनरल (सहायक रथी) केदार बहादुर सिंह र कर्नेल आमुल्य बहादुर सिंहका पूर्खा) तथा तलकोटका रजवार महेश्वर सिंहको कमान्डमा करिब ६०० सेना तिब्बतमा युद्ध लड्न गए ।
२) सो युद्धमा बझांगी सेनाले अति सफल लडाईं लडेर भोटेका धेरै हात हतियार समेत खोसेर बझाङ फर्किन सफल भएका थिए । बझांगी सेनाले जनरल धिर शम्शेर राणाको मातहतमा लडाईं लडेको इतिहास भेटिन्छ ।
३) भोटेका हतियार लिएर फर्केका बझांगी सेनालाई राजा भुपेन्द्रले स्याबासी दिए । उनीहरुले साथमा ल्याएका हतियार र बहादुरी काम गरेको प्रतिवेदन राजा भुपेन्द्रले श्री ३ महाराज जंग बहादुर राणाकोमा पठाए ।
४) श्री ३ महाराज जंग बहादुर खुसी भै श्री ५ लाई समेत जाहेर गरी उक्त ३ जना रजवारहरुलाई सर्दारको पद र "बझांगी बहादुर"को सम्मान दिएर सम्मानित गरे। साथै उनीहरुले तिब्बतका भोटेसँग खोसेका हतियारहरु उक्त ३ जना रजवारले नै राख्न पाउने अखित्यारी पनि दिए । ती हतियारहरु अहिले पनि ती रजवारहरुको परिवार(सन्तान)का घरमा रहेका छन भनेको सुनियो ।
५) इतिहास खाेज अनुसन्धानकाे हाम्रो टोली उक्त ३ मध्ये बझांग तलकोटमा बस्ने महेश्वर सिंहको घर (दरवार) तलकोट पुगी ईतिहास संकलन गर्दा ती हतियारहरु लाई पूजा गरेर राखेको पाइयो।
२२ नाल जति बन्दुक, खुँडा, तरबारहरु भएकोमा अहिले केही नाल मात्र बन्दुक तथा धेरै खुडा, ढाल, तरबार आदि रहेकाे पाइयो। अर्थात् बझांगी नेपालीहरूकाे बहादुरीको निसान भेटियो । एकदम गर्व लाग्यो ।
६) तलकोट पनि एकदमै किल्लाको रुपमा बनेको भेटियो । बझांगी राजा, बझांगी जनता र नेपाल र नेपालीका लागि गाैरवपूर्ण इतिहास नेपालकै अमूल्य सम्पत्तिकाे रूपमा रहेकाे छ । यसकाे संरक्षण गर्नु राज्यकाे दायित्व हाे भन्ने हामीलाई लागेकाे छ ।
प्रतिकृया दिनुहोस